enginar mevsimi hızla başladı mutfakta. mini minilerini de bulmak mümkün. eh, durum böyle olunca da hulki ustamı arayıp incik ayırttım. ertesi gün gittiğimde vitrininde duran sarılı et paketlerinin birinin benim olduğuna o kadar emindim ki. sonra o paketlerden birine uzanıp, iyi ki ayırtmışısın dedi, bugün herkes incik sordu…
incikleri tuzladım, biberledim, staub 28 cm tenceremi çıkardım, ısınmaya bıraktım. tencere ısınınca incikleri mühürledim. iki tarafını da. bir iki arpacık soğan, bir iki diş sarımsak attım yağına, sonra azıcık su ekledim, tıngırdasın.
o arada hazırlıkları yaptım; taze sarımsakları, bir parmak uzunluğunda kestim, taze soğanları da. mini enginarların en üst yapraklarını kopardım, üstten de 1 ince parmak kadarını kestim. diklemesine ortadan ikiye bölüp, limonlu suya attım, beklesin. dereotunu da hazır ettim, o da bir parmak eninde kesildi. bugün sizin için parmak hesabı oldu.
incikler pişmeye 10 kala gibi enginarları ekledim, bodrumdan gelen limon kabuğunun rendesi, tuz biber kontrol, kapağı kapat, 5 dakka sonra sivri uçlu bıçakla enginar kalbini kontrol et, pişmeye yakınsa üzerine tüm sarımsak ve soğanları ekle, kapağı kapat, 2 dakikaya altını kapat, dereotunu ekle.
çukur bir tabakta, sulu ve kişi başı bir incik olarak servis ettim, laleli’nin sızma zeytinyağından gezdirerek üzerine. malzeme iyi olunca, yemek de müthiş oluyor. bu arada, o enginarla pişmiş iliklerin tadı da efsane oluyor.
aşçınıın tencere notu: bu arada, staub gibi tencerelerde yemek pişirince yemeği tam pişirmiyor, bir iki dakika önce altını kapatıyorum. sulu bir yemek ise, daha da önce, zira tencereler döküm olduğu için pişmeye devam ediyorlar. aşçının okur notu: çoook olmuştu tarif yazmayalı. yemeğin fotoğrafını instagram’a attığımda bir okurumdan tarif isteği geldi. yazarım dedim. aslı, tarifi benden, pişirmesi senden. afiyet olsun!