kadıköyden bugün pek çocukca birşey aldım, kendisi hiç çocukca değil, nar gibi kızarmış bir kuzu kelle. ağzım sulanarak eve getirdim. heyecanla akşam olmasını bekliyorum. ilk çağlaları da aldım. akşam koca bir çanak yiyip sonra davul gibi oturacağım. film de bulduk mu!
leftfield’in haberi bir yana bugün 3 güzel haber aldım. Leftfield’la 4 etti. Gezmeler başlıyor, işler konfirme oluyor, bir de yarın doktorum, düşmüşsün aferin(!!), ama iyileşeceksin derse, yırttık demektir. Malum sakroiliit bir durumum var.
yazın müzik sarhoşu olacağız, leftfield, bon jovi, iron maiden, alice cooper, jamiroquai, one love festival, rock’n coke filan… bol hazır yemek, bol içki sırası, temmuz sıcağı ile başa çıkabilme, kötü tuvalet ve tuvalate sırası bekleme, tatili konserlere göre ayarlama gibi konulardan sözlü ve yazılı olacağız. bakalım daha da kimler kimler gelecek müzikleriyle bizi delirtmeye! aslında bir isteğim daha var o da o güzel lenslerimle bu anları fotoğraflamak ama hem içeri sokamam onları, basın izni lazım, hem de o zaman eğlenemem. bu arada konser paralarının hakkını verebilmek için sponsor arıyoruz. ciddiyim.
aşçının sesi: kırmızı deftere ne yazsam oluyor, seviyorum onu! şimdi başka şeyler yazmak ve beklemek vakti. aşçının melul sesi: hava soğuk olabilir ama bahar geldi, bak! bavullar toplansın! kalk, gidiyoruz! aşçının sakin sesi: if’e gidemiyorum, bilet almaya bile yeltenmedim, çünkü kovaladığım işlerin olması durumunda seyahatler başlayacaktı. iyi de etmişim. ekime ve seneye bu açığı kapatırım artık.
fotoğraf, rock’n coke 2009, kim olduğunu söylemeyeyim artık, ayıp!
