annemin vişnoşkası meşhurdu. şimdi bodrum’da yaşadığı için vişnoşka yerine limonlu votka yapıyor, yalıkavak limonu ve yalıkavak güneşi ile. vişnoşkada ise bayrağı bana devretti, yıllar önce.
büyük cam kapaklı iki -üç litrelik kavanozlar vardı ya eskiden, onlara kurardı vişnoşkayı. ve buzdolabında o koca kavanoz, duruverirdi. öyle ki, kolejli günlerimde elimin o kavanoza sığabildiği yıllarda kapağı açıp elimi dirseğe kadar sokup o vişnelerden yediğimi hatırlıyorum, o an hala gözümün önünde. o vişnelerin hafif tatlı, tarçınımsı ve alkolü belli olmayan tadı beni mest ederdi. yıllar geçti okul çıkışlarında arkadaşlarıma o vişneleri ikram etmeye devam ettim. evet anne, o vişneler hep azalırdı, suyunu içmezdik, vişneleri yerdik. o vişneleirn adına sarhoş vişne derdim.
ailemizden gördüğümüz her şeyi yaşatamasak da, bazılarını devam ettirebilmek bana ayrı bir keyif veriyor, aidiyet duygusu da. yani vişnoşka benim için önemli bir likör. annem vişnoşka der ona. adı o.
instagrama ve facebook’a yazdığımdan beri tarif soranlar var; bu belki de bu web sayfasında yazılan en kesin ölçülü tarif olacak.
sapı ayıklandıktan sonra bir kilo kalmış, yıkanmış, çekirdekli vişneyi cam bir kaseye koyup yarım kilo şeker serpiyoruz. ama bir kat vişne biraz şeker, biraz daha vişne biraz daha şeker. tüm vişneler şekerle temas edecek. bir gün oda sıcaklığında bekliyor. (burada bir not, eskiden yaptığımda şeker daha erimiş, vişne daha sulanmış olurdu, ama bu sefer az erimiş, vişne o kadar suyunu bırakmıştı ki,kullandığım şeker, şeker pancarından. vişneler harikaydı zaten, daha önceki yazımda da belirtmiştim, şeker istediğim gibi değildi.)
ertesi gün büyük bir kavanoza aktarıyorsunuz bu vişneleri, ki kavanozun boyu önemli, vişneler şişecek, onlara yer lazım. sonra üzerine evdeki iyi bir votkayı boca ediyorsunuz. bir litre votka. vişnelerin üzerini iki üç parmak geçsin votka. iki karanfil, iki tarçın kabuğu. karıştırıp, kavanozu kapatıp, kilere, oda sıcaklığında biryere, güneş almasın. sonrası beklemek, bir de arada karıştırıp o güzel kokuyu içinize çekmek. gün geçtikçe kokusundaki farklıklar daha da hoşunuza gidecek. ne zaman mi oluyor, olunca oluyor.
evde geçen senelerden yaptığım değişik vişnoşkalar var. cin ile, etil alkol ile denemelerim var. ama bir esas var ki denenecek, annemin, ayrı oluyor dediği, kanyak ile vişnoşka yapmak. bakalım ya bu sene, ya seneye.
bir ufak not, üzerine etiket yapıştırın, tarih yazın. bu vişnoşkalar biriktikçe yıllanmışlar ile karşılaştırma yapabilirsiniz.
aşçının notu: kendi yaptığınız bir likörü içmek, ikram etmek, eski bir istanbul adeti değil mi zaten…
